Geschiedenis Orgel Kerk PG Terkaple.
Wat men gevonden heeft in de literatuur over ons “nieuw” orgel is hieronder beschreven.
De orgelkas is gebouwd in of rond 1734 en afkomstig uit de voormalige Amsterdamse schuilkerk “De Toren” gewijd aan Thomas van Aquino. De oorspronkelijke bouwer is niet bekend. Er zijn aanwijzingen van Christian Müller of J.H.H. Bätz.
Het orgel is in 1755 gebouwd in Amsterdam. Het snijwerk is zeer verzorgd en in rococo-vormen uitgevoerd. In de blindering van de middentoren treft men op speelse wijze getransformeerde C-voluten aan. Boven de tussenvelden vindt men weelderige rocaillles. Fraai is ook de soffiet die door de onbekende beeldsnijder met virtuoos uitgevoerde rocaillles is gedecoreerd. Dit alles wijst op een datering van ca. 1755.
De kas is in de 19e eeuw uitgebreid met twee zijvelden, er zijn toen ook 3 beelden op geplaatst. In de Amsterdamse kerk werd het orgel in 1834 door P.J. Teves verbouwd en voorzien van een tweede klavier. L van den Brink herstelde het werk in 1855. In 1879 leverde P.J.Adema een nieuw orgel voor die kerk. Het oude (deze) namen zij in. In 1883 plaatste Adema de kas in de Gereformeerde kerk in Ommen. Het oude instrument werd ingenomen en geplaats in de Hervormde kerk van Munnekezijl dit was in 1914. Het is in 1961 geschilderd.
A.J. Opten restaureerde de windlade en de balg in 1985.
De klank van het orgel is muzikaal, dragend en veelkleurig. Hoewel de dispositie typisch laat 19e eeuws is, verloochen veel registers hun 18e eeuwse oorsprong niet. In dat opzicht is de klank veel rijker dan men op grond van de dispositie zou verwachten. Het orgel heeft sinds de (om)bouw van Adema nauwelijks wijzigingen ondergaan en is daarmee karakteristiek voor de tijd van het ontstaan.
Nu in 2021 is het door de firma Verschuren gerestaureerd en geplaatst in Terkaple. We hopen u weldra op de hoogte te brengen als het in gebruik genomen kan worden.